POWIEW HISTORII

RADOMIŁÓW- miejscowość położona k/Lubina, na terenie Gminy Rudna, powiat lubiński, około 9 km na wschód od Rudnej. Dzieje osady sięgają okresu wpływów prowincjonalno – rzymskich (1 – 500 r. n.e.).

Z tych właśnie czasów pochodzą ślady pozostawione przez dawnych mieszkańców tych terenów. Nazwa miejscowości „Thielau” wymieniana jest w wielu dokumentach od 1787 roku i do 1945 roku.

Od 1570r dobra rycerskie w Radomiłowie należały do:

  • XVI wiek
    od 1570 Hansa Bentschke (zwanego Razbarem),
    od 1674 r. – do rodziny von Kockritz: najpierw Andreasa von Kockritz,
    od 1580 r. do wdowy po Andreasie von Kockritz – Anny i kolejno ich synów – Friedricha (od 1589 r.) oraz Sigismunda (od 1591 r.),
    od 1592 – 1634 majątek znajdował się w rękach rodziny von Glaubitz.
  • XVII wiek
    w latach 1663 r. – Hansa Wilhelma von Falckenhayn,
    w latach 1669-1709 – von Haugwitz: początkowo Gottfrieda, następnie Gottfrieda Melchiora.
  • XVIII wiek
    w 1709 r. – von Unruh,
    w 1735 r. – von Czettritz,
    w 1774 r. – von Briese,
    w 1751 r. – von Woistrowsky,
    w 1759 r.- von Uchtritz,
    w 1761 r. – von Nostitz,
    w 1768 r. – von Kalkreuth i von Below,
    w 1783 r. – ponownie von Kalkreuth,
    w 1784 r. – Karla von Schlabendorf.
  • XIX wiek
    w 1830 r. dobra posiadał von Knorr (do dóbr należy wówczas kolonia Ober Thielau złożona z 10 zagród),
    w 1845 r. – Meißner,
    w 1876 r. – baron von Saurma – Jeltsch,
    w latach od 1886 do 1905 r. – Emil von Jordan auf Obisch.
  • XX wiek
    w 1905 r. – Hans Josch,
    1905 r. do 1937 r.- rodzina von Ballestrem.

Wkrótce po zakupieniu majątku w Radomiłowie przez rodzinę von Ballestrem, która wywodziła się aż z Sabaudii w południowo-wschodniej Francji, w 1905 roku dla hrabiego Aleksandra von Ballestrem wzniesiono okazały nowy pałac utrzymany w stylu późnego neobaroku z elementami secesji.

od lewej: Alexander Graf von Ballestrem (Kapitan Przybocznego Pułku Artylerii pruskiej) ur. 13.08.1874 (Wrocław) – zm. 22.03.1937 (Radomiłów) pochowany na cmentarzu w Olszanach. obok:  żona Alexandra,  Franziska Gräfin von Ballestrem geb. Gräfin von Wolkenstein-Trostburg – ur. 11.08.1889 (Wildstein) – zm. 3.03.1971 (Aleksandersbad)
żródło: http://www.glogow.pl/okolice/podstrony/lubinski/radomiolow.htm

Nową rezydencję usytuowano po południowo-wschodniej stronie starego założenia pałacowo-parkowego najprawdopodobniej na miejscu pałacu z XVIII w. Już, bowiem w 1787 r. jest wzmiankowany „murowany pański dom mieszkalny”. Przemawiałoby za tym również pochodzące z 60-70- tych lat urządzenie części północnej terenu pomiędzy folwarkiem a pałacem. Było tam założenie typu swobodnego na bazie zastanego drzewostanu dębowego.

W momencie wzniesienia nowej rezydencji zagospodarowano południową część obecnego założenia. Przed pałacem powstał gazon z dwiema fontannami, od wschodu – szpaler drzew. Do podjazdu prowadziła wysadzana jesionami prosta droga dojazdowa od szosy na Kliszów. Do istniejącego drzewostanu dosadzono iglaki. Ścieżki parkowe uzyskały płynny falisty dukt. Dwupiętrową budowlę wzniesiono na planie prostokąta, od strony południowo zachodniej nieco rozrzeźbionego.

Od strony frontowej rezydencja poprzedzona jest zadaszonym na wysokości pierwszego piętra gankiem. Natomiast w elewacji ogrodowej znajduje się niewielki ryzalit zwieńczony półkolisty tympanonem z herbem rodowym właścicieli i dewizą „Nulla me terrent„, czyli „Niczego się nie boję„. Całość nakryto dachem mansardowym z lukarnami, a wokół pałacu rozciąga się park krajobrazowy. W czasie wojny w pałacu urządzono lazaret (szpital wojskowy) i ośrodek dla rekonwalescentów armii niemieckiej.

Po wojnie obiekt był użytkowany przez różne podmioty gospodarcze, a przez dłuższy czas mieścił się w nim Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. Przez wiele lat budynek nie był remontowany popadał w ruinę. Od 2004r obiekt znajduje się w rękach prywatnych. Zgodnie projektem budowlanym i decyzją Dolnośląskiego Urzędu Zabytków Delegatura w Legnicy dokonana zostaje gruntowna renowacja i odtworzenia pierwotnego wyglądu zewnętrznego budynku pałacu oraz przeprowadzone zostają  prace remontowe obiektu i adaptację na Ośrodek Rekreacyjno-Wypoczynkowy z zapleczem gastronomicznym, konferencyjnym i bazą noclegową.

Zespół pałacowo-parkowy w Radomiłowie jest wpisany na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa decyzjami Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Delegatura w Legnicy nr rejestru 733/L z dnia 26.06.1986r.(pałac) oraz 626/L z dnia 25.05.1982r.(park).